Opa splitst mijn stage op in tweeën
Blijf op de hoogte en volg Ellen
22 September 2015 | Vietnam, Hanoi
Xin chao,
Inmiddels ben ik al over de helft van mijn tijd hier in Vietnam. Ik ben nog steeds niet uitgekeken op het land en de cultuur. Ik merkte dit vooral toen ik onverwacht in Nederland was. Ik was erna ook weer blij om terug bij de Vietnamese familie te zijn en had erg veel zin om tripjes te ondernemen in het weekend!
Eind augustus heb ik een tour geboekt naar Halong Bay bij een backpackers hostel. Op zaterdagochtend vertrokken we vroeg naar Halong Bay. Het duurde nog wel even voor we Hanoi uit waren, omdat de Canadese reisleider zich verslapen had vanwege een flinke kater. Rond de middag kwamen we aan bij Halong Bay. Halong Bay is een UNESCO werelderfgoed en bestaat uit 2000 eilandjes van kalkgesteente, die voor de kust liggen in Noord-Vietnam. We hebben ’s middags één van deze eilandjes bezocht, waar een grot te bezichtigen was. Onze Vietnamese reisleider probeerde ons van alles te laten verbeelden in de reliëfs, van dieren tot borsten;) Na dit bezoekje zijn we verder gevaren naar de plek waar onze boot ter anker zou gaan. Het was een adembenemend mooi tochtje! Daar aangekomen kregen we de mogelijkheid om van de boot te springen of duiken en kano te varen. De avond stond in het teken van drankspelletjes. De Engelsen hadden er zin in en hebben mij wat nieuwe drankspellen geleerd, waar ik ook nog goed in bleek te zijn. Ik heb ze op mijn beurt ‘bussen’ geleerd. Een erg unieke plek om een avondje te zuipen;) De zondag erna was daarom ook flink uitbrakken en zijn we ’s ochtends rustig terug gevaren naar de kust, waarna we met de bus weer terug naar Hanoi gingen.
Maandags kreeg ik van het thuisfront al het nieuws dat opa in het ziekenhuis lag en de donderdag erop kreeg ik toch nog snel het droevige nieuws dat hij was overleden. Na overleg met mijn familie en stagebegeleider, heb ik vrijdags besloten om een midweek terug naar Nederland te gaan om bij de begrafenis te kunnen zijn. Het was fijn om familie, vrienden en Martijn even weer te zien en samen met hen het afscheid te beleven en delen. Zo werd mijn stage tijdelijk onderbroken en in tweeën opgesplitst.
De dagen rond de midweek naar Nederland stonden in het teken van presentjes kopen, voorbereiden op de reis en me weer aanpassen. De zondag voor mijn vertrek naar Nederland heb ik nog wat inkopen in Hanoi en Batrang gedaan. Batrang is een pottenbakkersdorpje en staat bekend om haar blauwwitte vazen. Verder wilde de Vietnamese familie graag een presentje geven aan mijn familie. Ze vulden de avond voor vertrek een doos met 20 kilo aan bananen en grapefruits. Ik heb ze gelukkig kunnen uitleggen dat dit niet is toegestaan om te vervoeren in het vliegtuig en werd het uiteindelijk verminderd tot 5 kilo. Op mij beurt had ik ook wat fruit en aardappels meegenomen uit Nederland en voor de kinderen wat speelgoed. Toevallig was Honda de dag van aankomst ook jarig. De maandag erna volgden twee collega’s op de boerderij mij op om voor twee weken naar Nederland te gaan voor een training. Daarom was een dierenarts uit het zuiden overgekomen voor een paar weken. Dat was wel weer even wennen.
Het weekend erna ben ik weer naar het backpackers hostel in Hanoi gegaan. Het hostel is lekker goedkoop: voor nog geen vijf euro heb je een overnachting met een uur gratis bier drinken en een eenvoudig ontbijt;) Vrijdagavond hadden ze dit keer alleen geen bier, maar gratis wodka. Op lege maag tikten de drankjes goed aan en zijn we erna maar uitgebreid loempia’s gaan eten met een stel backpackers. Zaterdagochtend werd ik door een Vietnamees opgehaald voor een fietstocht buiten Hanoi. Ik had al een tijdje contact met een Vietnamees die fietstochten organiseert. En nu kwam het ons allebei goed uit. Samen met een Vietnamese vriendengroep en een Amerikaanse heb ik een fietstocht van 45 km gemaakt. Tijdens de fietstocht hebben we een tempel en een goedkope kledingmarkt bezocht en hebben we de Duong rivier overgestoken per pont. Ook al was er nauwelijks zon, Ellen was als enige wel flink verbrand! Op zondag ben ik naar het nationale park in Ba Vi geweest. Daar kwam ik een Vietnamees stel tegen die mij mooi op de foto kon zetten voor de watervallen en groene natuur. In het park was ook een spookhuis, wat toch ook even uitgeprobeerd moest worden.
Afgelopen weekend ben ik vrijdagavond weer naar Hanoi gegaan. Met wat backpackers heb ik een avondje gedronken, onder andere gratis shotjes in de bar en op straat boden ze bier aan voor 20 cent. Op zaterdag ben ik naar Mai Chau geweest. Dit is een dorpje in een vallei 3,5 uur van Hanoi, waar de etnische minderheid met Thai voorouders wonen. Na een hobbelig rit, kwamen we rond de lunch aan in de vallei. Je waant je even in een andere wereld, de plek is omgeven met bergen en straalt daarom rust uit en de huizen en materialen zijn erg natuurlijk. ’s Middags hebben we gefietst door de vallei. Omdat er vooral Vietnamezen mee waren op de trip, ging dit op een rustig tempo en met veel fotomomenten tussendoor. Als afsluiting hebben we ons in traditionele Thai kleding gehesen. Op zondag heb ik een boottrip gemaakt naar een pagoda, wat ook erg mooi was. ’s Avonds werd mijn Skypegesprek onderbroken door Thuy en de kinderen, want ze wilde dat ik meeging naar het dorpsfeest. Het bleek een eenvoudige kermis te zijn voor kinderen. Met Honda heb ik samen op het paard in de draaimolen gezeten. Na twee rondjes zag hij iets veel leukers, namelijk visjes vangen en werd het nog een klus om hem op het paard te houden. Gisteravond ben ik weer naar het dorpsfeest geweest. Dit keer om het dans optreden van de moeder des huizes te bekijken met een aantal vrouwen. Na een maand van oefenen mocht het eindresultaat er zijn!
Verder ben ik nog weer een weekend in Hanoi bij Ms. Thom geweest. Ik heb met Linh een rondje om Westlake gemaakt per scooter en ik heb met Ms. Thom Mr. Thanh’s huis bezocht. Hij heeft mij toen warm gemaakt om mee te doen aan de beklimming van de berg Fansipan. Daarom ben ik mijn beenspieren aan het trainen de laatste weken, omdat we komend weekend de berg Fansipan (ruim 3000 m boven de zeespiegel) gaan beklimmen in één dag met 9 mensen van FC Ha Nam. Dit is de hoogste berg van Vietnam, Cambodja en Laos.
Of we de top hebben bereikt, horen jullie de volgende keer!
Tam biêt,
Ellen
Inmiddels ben ik al over de helft van mijn tijd hier in Vietnam. Ik ben nog steeds niet uitgekeken op het land en de cultuur. Ik merkte dit vooral toen ik onverwacht in Nederland was. Ik was erna ook weer blij om terug bij de Vietnamese familie te zijn en had erg veel zin om tripjes te ondernemen in het weekend!
Eind augustus heb ik een tour geboekt naar Halong Bay bij een backpackers hostel. Op zaterdagochtend vertrokken we vroeg naar Halong Bay. Het duurde nog wel even voor we Hanoi uit waren, omdat de Canadese reisleider zich verslapen had vanwege een flinke kater. Rond de middag kwamen we aan bij Halong Bay. Halong Bay is een UNESCO werelderfgoed en bestaat uit 2000 eilandjes van kalkgesteente, die voor de kust liggen in Noord-Vietnam. We hebben ’s middags één van deze eilandjes bezocht, waar een grot te bezichtigen was. Onze Vietnamese reisleider probeerde ons van alles te laten verbeelden in de reliëfs, van dieren tot borsten;) Na dit bezoekje zijn we verder gevaren naar de plek waar onze boot ter anker zou gaan. Het was een adembenemend mooi tochtje! Daar aangekomen kregen we de mogelijkheid om van de boot te springen of duiken en kano te varen. De avond stond in het teken van drankspelletjes. De Engelsen hadden er zin in en hebben mij wat nieuwe drankspellen geleerd, waar ik ook nog goed in bleek te zijn. Ik heb ze op mijn beurt ‘bussen’ geleerd. Een erg unieke plek om een avondje te zuipen;) De zondag erna was daarom ook flink uitbrakken en zijn we ’s ochtends rustig terug gevaren naar de kust, waarna we met de bus weer terug naar Hanoi gingen.
Maandags kreeg ik van het thuisfront al het nieuws dat opa in het ziekenhuis lag en de donderdag erop kreeg ik toch nog snel het droevige nieuws dat hij was overleden. Na overleg met mijn familie en stagebegeleider, heb ik vrijdags besloten om een midweek terug naar Nederland te gaan om bij de begrafenis te kunnen zijn. Het was fijn om familie, vrienden en Martijn even weer te zien en samen met hen het afscheid te beleven en delen. Zo werd mijn stage tijdelijk onderbroken en in tweeën opgesplitst.
De dagen rond de midweek naar Nederland stonden in het teken van presentjes kopen, voorbereiden op de reis en me weer aanpassen. De zondag voor mijn vertrek naar Nederland heb ik nog wat inkopen in Hanoi en Batrang gedaan. Batrang is een pottenbakkersdorpje en staat bekend om haar blauwwitte vazen. Verder wilde de Vietnamese familie graag een presentje geven aan mijn familie. Ze vulden de avond voor vertrek een doos met 20 kilo aan bananen en grapefruits. Ik heb ze gelukkig kunnen uitleggen dat dit niet is toegestaan om te vervoeren in het vliegtuig en werd het uiteindelijk verminderd tot 5 kilo. Op mij beurt had ik ook wat fruit en aardappels meegenomen uit Nederland en voor de kinderen wat speelgoed. Toevallig was Honda de dag van aankomst ook jarig. De maandag erna volgden twee collega’s op de boerderij mij op om voor twee weken naar Nederland te gaan voor een training. Daarom was een dierenarts uit het zuiden overgekomen voor een paar weken. Dat was wel weer even wennen.
Het weekend erna ben ik weer naar het backpackers hostel in Hanoi gegaan. Het hostel is lekker goedkoop: voor nog geen vijf euro heb je een overnachting met een uur gratis bier drinken en een eenvoudig ontbijt;) Vrijdagavond hadden ze dit keer alleen geen bier, maar gratis wodka. Op lege maag tikten de drankjes goed aan en zijn we erna maar uitgebreid loempia’s gaan eten met een stel backpackers. Zaterdagochtend werd ik door een Vietnamees opgehaald voor een fietstocht buiten Hanoi. Ik had al een tijdje contact met een Vietnamees die fietstochten organiseert. En nu kwam het ons allebei goed uit. Samen met een Vietnamese vriendengroep en een Amerikaanse heb ik een fietstocht van 45 km gemaakt. Tijdens de fietstocht hebben we een tempel en een goedkope kledingmarkt bezocht en hebben we de Duong rivier overgestoken per pont. Ook al was er nauwelijks zon, Ellen was als enige wel flink verbrand! Op zondag ben ik naar het nationale park in Ba Vi geweest. Daar kwam ik een Vietnamees stel tegen die mij mooi op de foto kon zetten voor de watervallen en groene natuur. In het park was ook een spookhuis, wat toch ook even uitgeprobeerd moest worden.
Afgelopen weekend ben ik vrijdagavond weer naar Hanoi gegaan. Met wat backpackers heb ik een avondje gedronken, onder andere gratis shotjes in de bar en op straat boden ze bier aan voor 20 cent. Op zaterdag ben ik naar Mai Chau geweest. Dit is een dorpje in een vallei 3,5 uur van Hanoi, waar de etnische minderheid met Thai voorouders wonen. Na een hobbelig rit, kwamen we rond de lunch aan in de vallei. Je waant je even in een andere wereld, de plek is omgeven met bergen en straalt daarom rust uit en de huizen en materialen zijn erg natuurlijk. ’s Middags hebben we gefietst door de vallei. Omdat er vooral Vietnamezen mee waren op de trip, ging dit op een rustig tempo en met veel fotomomenten tussendoor. Als afsluiting hebben we ons in traditionele Thai kleding gehesen. Op zondag heb ik een boottrip gemaakt naar een pagoda, wat ook erg mooi was. ’s Avonds werd mijn Skypegesprek onderbroken door Thuy en de kinderen, want ze wilde dat ik meeging naar het dorpsfeest. Het bleek een eenvoudige kermis te zijn voor kinderen. Met Honda heb ik samen op het paard in de draaimolen gezeten. Na twee rondjes zag hij iets veel leukers, namelijk visjes vangen en werd het nog een klus om hem op het paard te houden. Gisteravond ben ik weer naar het dorpsfeest geweest. Dit keer om het dans optreden van de moeder des huizes te bekijken met een aantal vrouwen. Na een maand van oefenen mocht het eindresultaat er zijn!
Verder ben ik nog weer een weekend in Hanoi bij Ms. Thom geweest. Ik heb met Linh een rondje om Westlake gemaakt per scooter en ik heb met Ms. Thom Mr. Thanh’s huis bezocht. Hij heeft mij toen warm gemaakt om mee te doen aan de beklimming van de berg Fansipan. Daarom ben ik mijn beenspieren aan het trainen de laatste weken, omdat we komend weekend de berg Fansipan (ruim 3000 m boven de zeespiegel) gaan beklimmen in één dag met 9 mensen van FC Ha Nam. Dit is de hoogste berg van Vietnam, Cambodja en Laos.
Of we de top hebben bereikt, horen jullie de volgende keer!
Tam biêt,
Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
